W moim domu rodzinnym mówiło się : faworki, a nie chrust. Wszyscy je uwielbiali. Zawsze, z niewiadomych powodów, budziły więcej emocji niż pączki. Moja babcia robiła je w kształcie kwiatów i na każdy kładła własne różane powidła z płatków. Dla niewtajemniczonych smak nie do podrobienia. Ja moje faworki robię z jasnego orkiszu. Warto było się ciut namachać . Dostałam komplement od mamy, że w smaku dokładnie takie jak jej. Śmiało więc mogę powiedzieć , że stworzyłam faworki idealne. Wzorzec jest lekki jak puch i delikatny, pełen powietrza, jak skrzydła motyla. Tajemnica to długie walenie wałkiem w ciasto. Staje się ono wtedy po usmażeniu, pełne najbardziej chrupiącej chrupkości. A skoro miałam pomocnika, poszło jak z płatka. Przepis jest najprostszy na świecie.
SKŁADNIKI:
2 kubki jasnej mąki orkiszowej
5 żółtek wiejskich jaj
5 kopiastych łyżek ekologicznej kwaśnej śmietany 12%
1-2 łyżki spirytusu
1/2 łyżeczki soli
1/2 łyżeczki cukru pudru
puder do posypania
4 kostki smalcu do smażenia
PRZYGOTOWANIE:
Wyrobić ciasto. Następnie stukać, co ja mówię „stukać”, walić wałkiem i ponownie składać na pół. I tak przez 10-15 min. Koniecznie! Następnie wałkować podsypując nieco mąki. Ciasto ma być cienkie i przezroczyste jak pergamin. Smażyć na smalcu. Odkładać na papierowy ręcznik. Posypać pudrem kiedy faworki ostygną. Do ciasta można dodać także kminku i na koniec posypać solą! Świetna przekąska do piwa lub wina.
#faworki #karnawał #smażenie #lubięgotować #karnawał #razemweselej #czasjednorozców #instafood